Στην δική μας περίπτωση το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι η κατάσταση ξεκινά σε ένα μπαρ (το SEESAW) και αυτό δεν είναι κάτι ιδιαίτερο, σωστά;
Αλλά αυτό είναι μουσικό θέατρο, λένε, που αφορά συναντήσεις με κόσμο, και διαφορετικές οπτικές του ίδιου και μοναδικού πλαισίου - παρμένο από την ‘πραγματικότητα’. Ότι και να σημαίνει αυτό: δεν είναι όλες οι γλώσσες επιφανειακές; ( δεν έχω ακούσει ποτέ μία ‘φυσική πρόταση’, ή μία φυσική τηλεοπτική εκπομπή ή έναν φυσικό ποδοσφαιρικό αγώνα).
Είστε προσκεκλημένοι να συμμετάσχετε σε κάτι που δεν γνωρίζετε! Αλλά να είστε σίγουροι: οι κίνδυνοι και οι παρενέργειες είναι διαχειρίσιμοι σε κάθε περίπτωση….


ΜAΝΟΣ ΤΣΑΝΓΚAΡΗΣ

Τα έργα του είναι διεθνώς αναγνωρισμένα και εκτελούνται σε σημαντικά φεστιβάλ όπως το Wittener Tage für neue Kammermusik, το International Theatre Festival του Βελιγραδίου, την Biennale Μουσικής του Βερολίνου , την Biennale της Βενετίας και το Donaueschinger Musiktage. Επίσης, έχει παρουσιάσει συνθέσεις του σε θέατρα και όπερες της Κολωνίας, Νέας Υόρκης, Mannheim, Dresden και Bielefeld.
Πολλά από τα έργα του είναι παραγγελίες από γερμανικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς , όπως και η παραγγελία ενός μεγάλου έργου για ορχήστρα για τον εορτασμό της 15ης επετείου της κύριας αίθουσας συναυλιών της Κολωνίας, Philharmonie.
Από το 1990 σημαντικές γκαλερί σε όλον τον κόσμο έχουν παρουσιάσει εικαστικά έργα του και installations. To Μουσείο Τέχνης της Αρχιεπισκοπής της Κολωνίας και η Gallery of Art Odense (DK) έχουν φιλοξενήσει προσωπικές εκθέσεις του. Από το 1986 τα ποιήματα του έχουν εκδοθεί στο Thürmchen Verlag , στο Radius Verlag κ.α. και σε ανθολογίες. Τα έργα του έχουν παρουσιασθεί σε συναυλίες σε πολλές ευρωπαικές χώρες, στην Β.Αμερική και Ασία.
Το 1991 ο Μάνος Τσανγκάρης, κατόπιν πρόσκλησης από την Ένωση Σοβιετικών Συνθετών, πήγε στην Μόσχα ως composer in residence. Την ίδια χρονιά ίδρυσε το συνέδριο Praemoderne (pre-modern) στην Κολωνία και έλαβε το βραβείο της πόλης Bernd-Alois-Zimmermann. Το 1993/94 πήρε την υποτροφία της Academy Schloss Solitude της Στουτγκάρδης.
Το 1997 βραβεύτηκε με το Βραβείο Τέχνης της Ακαδημίας Τεχνών του Βερολίνου.
Το 1991 δίδαξε στην θερινή Ακαδημία Civitella d’Agliano (Italy), το 2002 στο Ny Musikk στο Όσλο και Stavanger (Nor) , και το 2003 στο KlangKunstBühne του Πανεπιστημίου Τεχνών του Βερολίνου. Έχει υπάρξει σύμβουλος του καλλιτεχνικού διευθυντή του Θεάτρου της Κολωνίας από το 2002 μέχρι το 2007 όπως και διδάσκων στο Darmstadt International Summer Courses for Contemporary Music (2004, 2006, 2008).
Τον Οκτώβριο 2008 ο Lothar Zagrosek διηύθηνε το έργο του Glück macht mutig για χορωδία και ηλεκτρονικά επεξεργασμένους φωνητικούς ήχους από αποσπάσματα του ημερολογίου του Hans Christian Andersen, το οποίο τραγουδήθηκε από την Χορωδία des Bayerischen Rundfunks.
Το Μάιο 2009 το πρώτο μέρος του έργου του "Stationentheater" Batsheba. Eat the History! για ηθοποιούς, τραγουδιστές και σύνολο παρουσιάστηκε στην Κρατική Όπερα Unter den Linden στο Βερολίνο. Για αυτό το έργο ο Τσανγκάρης βραβεύτηκε με το Βραβείο Σύνθεσης της SWR Sinfonieorchester Baden-Baden und Freiburg.
Τον Οκτώβριο του 2009 διορίστηκε καθηγητής στην Μουσική Ακαδημία του Dresden και μόνιμο μέλος στην Ακαδημία Τεχνών του Βερολίνου.
Τον Ιανουάριο 2010, η Ακαδημία Μουσικής και Θεάτρου της Ζυρίχης διοργάνωσε μία εβδομάδα αφιερωμένη σε συναυλίες των έργων του.
Το 2010 διορίστηκε μόνιμο μέλος της Saxon Academy of the Arts.
dissonArt ensemble
